Gemeenteblad

Wie is mijn naaste?

door Yvette Krol
Vorige week hadden we in onze straat een straatfeest. Dit feest is een kleine tien jaar geleden in het leven geroepen om het contact tussen studenten en andere bewoners in de straat te verbeteren. Het initiatief kwam van die andere bewoners, die zichzelf ‘de vaste bewoners’ noemen. Het idee was dat als je elkaar kent, je makkelijker een praatje maakt en ook meer rekening met elkaar wil houden.

Hij heeft geen andere handen dan de onze
Ik laat jullie vrede na: Mijn vrede geef ik jullie, zoals de wereld die niet geven kan. (Joh 14: 27)

Indrukken van 2e 'global Mennonite peacebuilding conference and festival', gehouden van 27-30 juni 2019 in Mennorode.

Saakjen van Hoorn-Dantuma
Door het doopsgezind seminarium en andere instanties is deze vredesconferentie georganiseerd. Er waren meer dan 200 Dopersen uit alle landen ter wereld. Het was een druk bezet programma elke ochtend, middag en avond waren gevuld met lezingen, ontmoetingen, toneel of muziek. Er was veel te leren, te ontmoeten en te beleven.

(hoofdartikel uit Gemeenteblad van september 2019. Lees verder in de PDF vanaf p. 3)

Een nieuw winterwerkseizoen

door ds. K. van der Werf
Jaarthema 2019-2020 ‘Vanwaar komt mijn hulp’
Zó sluiten we het seizoen af in mei en zitten we in het 14 daagse zomerrooster en zó is het dan ineens alweer september en begint het nieuwe winterwerk-seizoen met de startdag. En wat opvalt is, dat we ook dit jaar weer veel activiteiten hebben. En dat voor een kleine gemeente als Doopsgezinde Gemeente Haren. Koor, themaochtend, kerkdiensten, zusterkring, zondagsschool en natuurlijk de feestdagen als Pasen en Kerst

Alle (zon)dagen open. Maar hoe zit het met de klandizie?
Die vraag borrelde op toen ik vorige maand aanwezig was bij een bijeenkomst van de Doopsgezinde Zending over 'pionieren'. Onze protestantse zusterkerk, de Protestantse Kerk in Nederland, gebruikt deze term voor de initiatieven van lokale kerkelijke (wijk- en dorps)gemeenten die zich richten op nieuwe en vernieuwende vormen gemeente-zijn.

Het onzegbare
Tijdens de vervolging van de Joden onder het Hitler-regime woonde een man een tijdje in het graf van een Joodse begraafplaats in Vilnius. Gedurende deze tijd schreef hij poëzie. En een van deze gedichten ging over een geboorte; want in een ander graf vlakbij hem beviel een jonge vrouw van een zoon. De tachtigjarige grafdelver stond naast haar. Toen het pasgeboren kind zijn eerste kreet uitte, bad de oude man: ‘Grote God, hebt u eindelijk de Messias naar ons gestuurd, want wie anders dan de Messias zelf kan in een graf geboren worden?’

Zoekt en gij zult vinden!
door Ds. Geert Brusewitz
Maar omdat we meestal niet weten wat we zoeken, zien we ook we ook niet wat we gevonden hebben en dat we iets gevonden hebben als het zover is! Zoeken ontstaat vanuit de het gevoel dat we iets missen, of dat er nog iets meer zou kunnen zijn. Bijbels gezien wordt dat vaak gekenmerkt als onrust. Onrust zet in beweging. Op zoek naar iets. Misschien wel iets wat we verloren zijn, wat vroeger zo vanzelfsprekend was, maar gaandeweg weggesijpeld is.